Em jinên Kurd; ji neteweyekî bindest. Coxrafya me ji aliyê çar dewletên faşîst ve hatiye dagirkirin. Bi dehan caran em di qirkirinan de hatine derbaskirin. Li Dersimê, li Geliyê Zîlan, li Kobanê, li Efrînê... di van qirkirinan de em hatine kuştin, dîlgirtin, weke xenîmet hatine firotin, tecawikirin, sirgûnkirin, koçberkirin... Malbat û xizmên me, zarokên me hatine qirkirin. Çanda neteweyên din li ser me hatine ferzkirin. Nasnameya me hatiye qedexekirin...

Destpêkê ez vê çalakiya pîroz ku te daye destpêkirin silav dikim û dixwazim bizanibî ku bi milyonan dil, bi dilê te re davêjin, lêdidin. Çawa ku milyonan mirov nayên tecrîdkirin, bi milyonan dil jî nabe ku rawestin, nayên rawestandin û her lê didin. Mîna dilekî li çiyayan lê dide, min jî xwest bigihêm te û bêjim merhaba.

Em seride di şexsê rê heval Vîyan Soran da, hemu şêhîdên meha sibatê li bîr tênin û soza serkeftina tekoşina wan didin. Meha sibatê di tekoşîna azadiya gelê Kurd de û di dîroka mirovahiyê de meheke tari, reş, man û nemanê ye. Bê exlaqî, bê wijdani û bi ru reşiya hêzên desthiladar pilaneke tune kirine li ser rêber APO hate pêşxistin, li beramberi hemu nirxên mirovahi yê heri bahadar wek azadi, demokrasi û wekheviyê bu.